 Wysłany: Sob 16:24, 24 Mar 2007 Temat postu: |
|
| offtop- A bo lubie tak na niego wołać ..z resztą on jst vampirek i ja niewieszo tym ? :P end offtop... | |
| Wysłany: Sob 0:38, 24 Mar 2007 Temat postu: |
|
| Przepraszam że tak nie na temet, ale o co chodzi z tym wampirkiem???
A wiersze suuuper....przeczytałam jeden bo mam zwalone życie i nie chcem się dolowac... |
|
| Wysłany: Pon 22:35, 19 Mar 2007 Temat postu: |
|
| Ja pisze kochany że życzę Ci a nie że masz XD A to różnica ^^pozdrawiam cieplutko | |
| Wysłany: Pon 20:52, 19 Mar 2007 Temat postu: |
|
| Ja nie potrafię pisać takich wierszy, przez co jestem pełen załamki...
Po za tym nie wymagaj wiele od człowieka który jest na skraju załamania nerwowego... |
|
| Wysłany: Pon 19:21, 19 Mar 2007 Temat postu: |
|
| Piękne i smutne wiersze już cio tym pisałam ^^Mam nadzieje że kiedyś napiszesz wiersz pełen szcześcia i radości ciepła i miłości ,życzę Ci tego z całego serca Vampirku :) | |
| Wysłany: Pon 13:46, 19 Mar 2007 Temat postu: Wiersze hide-Otaku |
|
| Śnieżny Świat
Czas biegnie jak szalony... Po co żyć skoro i tak mamy umrzeć? Kto świat zrozumiał? Kto wie co jest po śmierci? Nie widać sensu w życiu... Nie widać dna w morzu śmierci Jak morza brzegi okaleczone Tak ranne Tak krwawiące Tak cierpiące... Płynąc na statku gorzkiego żalu Widać brzeg...widać okaleczone serce Ten brzeg niczym złoto iskrzy Ten brzeg tak poraniony Ten brzeg tak pokrwawiony Jak świat na którym nie ma końca Bóg nas każe za grzechy Za nie posłuszeństwo Biegnące myśli zapadają w morzu Dlaczego tak jest? Zamiast słów ból Zamiast słońca księżyc Zamiast dni noce Zamiast jasności ciemność Nasz świat umiera Nasza ziemia bez słońca nie żywa Mój statek gorzkiego żalu płynie Dryfując podczas sztormu... Kołysze się na morzu... Na tak ciemnym morzu Pod nocnym niebem... Leje się na nas nieskończonym deszczem z gwiazd Widniejący księżyc zaprasza nas do tańca Prowadzi nas... ucieczką przed sztormem Wiatr pchnie naszą łódź Ciągnie nas za żagle Gdy płynąc pragnę dojrzeć świtu Słońca które wzejdzie raz jeszcze... By rozbudzić świat By słońce uratowało naszą nową drogę By znowu spadł śnieg... Biały puch zamiast gwiazd Pada Piękny widok szepcze każdy płatek A ja znowu zajrzę w twoje oczy Znowu zobaczę w nich błysk Znowu powiem że każdy płatek przypomina mi ciebie... Anielska Przyjaźń Moją nową myślą jest przetrwać Pragnę dostać od losu... Nie mówicie o tym lecz ja wiem. Leżę tutaj już 13 lat Znam to miejsce na pamięć Białe łoże i czerwone róże Coś dla mnie normalnego Ja wiem to mój koniec... Czerwone róże leżą przy moim łożu Czy to znaczy że się zbliża.. .Czy to znaczy że ja... Odpowiedz mi proszę na każde moje pytanie Czy każda moja część zamiera? Mamo przytul mnie , mamo nie zostawiaj Wiem że każdy się tego boi... Mamo czy ja jestem normalny ?Mamo czy ja śpię? Mamo ja nie chcę umierać Te słowa...piękne ale mnie bolą Czy ja zawszę chcę sięgać do momentu w którym... Boże nie każ mi umierać Czy mogę żyć na twoim świecie? On znowu tu przychodzi, ten potwór który mnie.. Mamo jest taki ciemno a ja... Widzę białe skrzydła, tę panią Anielą panią Proszę aniele, przytul mnie Mamo czy to moja przyjaciółka? Czy jesteś moją przyjaciółką? Pani aniele przytul mnie! Dziękuję Wam! Moje łzy płyną mi po policzkach, tak gorące... To smutne że tylu z nas umiera... ale chcę żeby każdy mógł sobie, nawzajem pomóc Każdy powinien dostać tą szansę w której, być może pomoże innym Każdy z nas rozumie to inaczej Lecz...ja wierzę mogę pomóc tak wielu ludziom Potrzebujemy, wszyscy kolejnej szansy Proszę dajcie mi ją abyśmy mogli żyć, razem! Każdy ma swoje życie Nikt nie jest zmuszany aby żyć Lecz ja proszę nie musimy umierać Możemy się obronić! Już nie tak długo nam potrzeba czasu do własnej poezji Ja mogę zmienić wasz stosunek w życie! Tak wiele rozlanych łez...tak naprawdę na marne Tak wiele miłości na świecie lecz nikt nie chce o tym mówić Nie bój się! To nie będzie boleć Tam na brzegu rzeki widać drugi ląd w którym każdy ma swoją szansę Tam nikt nie musi płakać. Jesteś tak małym człowiekiem, lecz tak wielkim Pomagasz mi w sytuacjach w których tak trudno mi żyć Jesteś jak lekarstwo, jesteś na każdą moją łzę Dziękuję! Za każdy szept który tak bardzo mnie pociesza Za każde zamartwienie się o mnie Już się nie boję, możesz wstać Już nie płaczę, możesz wstać Czy możesz ze mną zostać? Nie chcę sam tutaj być Moje wspomnienie sięga tamtych lat Dziękuję! Biały Anioł Ona się na mnie tak patrzy Moja anielska pani Moja pani której muszę być wierny Mojej pani która zadecyduje o moim losie Czy będę żyć czy umrę Królowo moja biała pani Pani która się o mnie lęka Pani która mnie kocha Mamo każdy ma swój lęk Mamo nie każ mi pokonywać tego samemu Mamo dam radę bez ciebie? Mamo czy ja żyję? Mamo czego ty znikasz? Mamo czego ja chcę żyć? Mamo ja kiedyś umrę Więc nie bój się o mnie Zamknij już oczy i nie płacz... Zamknij usta, nie mów Zamknij usta nie krwaw już więcej Pozwól mi płakać krwią Moje róże umierają, jak mój pogląd który nie ma końca w przeplatanej zwierciedlaną szybą, śmiercią jak z obrazu z którego tak wiele zadanych ran, tak wiele krwi... Mamo to nie ty umierasz tylko...to moja dusza odpływa, więc nie martw się już... Deszcz Pada deszcz, tak nie spokojnie Jakby chciał nam coś przekazać Ten ból gdy...ciągle siedzę w cieniu Pełny nadziei, że.. Wtedy zostanę sam... Bez was, całkiem sam W cieniu... Nieustająco spływający deszcz po mojej szybie... Chcę zamienić wszystko w uśmiech Lecz to nie takie łatwe Gdy na poezji dźwięk zadudnią wszelkie trąby Pozostanę sam... Czwarta linia pełnego wiersza... Pragnę być razem z wami O każdej porze... Moja myśl sięga do dnia w którym tak wiele się zmieniło Każda moja myśl Nawet ta najmniejsza...odchodzi w niepamięć Pamiętam kiedy zrobiłeś mi to... Moja dusza zmieniła się... Ale nawet teraz...kocham cię... Jesteś moją nadzieją... Nieustająco spływający deszcz po mojej szybie... Chcę zamienić wszystko w uśmiech Lecz to nie takie łatwe Gdy na poezji dźwięk zadudnią wszelkie trąby Pozostanę sam... Teraz stoję sam... Stoję w deszczu tak samotny... Przypominasz mi się... gdy ocierałeś me łzy Nawet teraz pamiętam... Nawet teraz moje łzy mieszają się z deszczem jednak czuję ich gorzki smak Płakałem wtedy tak samo... Czy pamiętasz...czy pamiętasz jak mi je ocierałeś? Nieustająco spływający deszcz po mojej szybie... Chcę zamienić wszystko w uśmiech Lecz to nie takie łatwe Gdy na poezji dźwięk zadudnią wszelkie trąby Pozostanę sam... Moją jedyną nadzieją jest pamięć po tobie... To jedyne co mam po tobie... Nawet teraz kocham cię... Lecz ty odeszłeś Zostawiłeś mnie samego bez przyjaciół... Teraz sam jedyne co mam to deszcz... Dzień odrodzenia Mój świat, moja wola, cały nie kochany bez nadziei bez woli bez chęci do życia mój świat pada w gruzach moje serce zamiera Każdy kto mej woli nie uszanuje, niech nie szanuje mnie samego, a to,co się ze mną stanie, niech będzie waszą nadzieją i smutkiem. Moje myśli są zakłopotane, jak mój świat czy nikt mnie nie widzi? czy ja tylko... dlaczego moja twarz jak na wojnie cała we krwi? Posłuchajcie mnie! Pójdźmy za głosem własnego serca Niech nasza dusza będzie nam wierna! Ja wiem, jestem tylko człowiekiem ale... ja wierzę mogę stanąć na wyżynie pomóc duszom które nie znalazły swojego miejsca Tym złym jak i dobrym! kto zakłopotany... Dlaczego Bóg odwrócił od nas swą twarz? Dlaczego tyle wojen? Dlaczego tyle śmierci? Dlaczego ja i mój świat, dlaczego wokół mnie tyle Smutku? To jedyne z czym wiąże nadzieję, odpłynąć na mym statku pełnym łez Nie zabijaj mnie, nie każ mi zabijać Jestem osobą która podąża na statku jestem osobą która podąża za Bogiem Pomagając mu nieść krzyż Pomagając pokonać wzgórza! Wokół tyle węży...nie zabijaj mnie Oni płaczą Oni łkają widzą tylko koszmar... Boże...czego tyle klęsk? Chcę im pomóc,lecz to niema końca... Widzę osoby które niegdyś tak smutne niegdyś tej nocy tak stały i wołały o pomoc... Dziś je widzę, dziś na nie patrzę. pełni szczęścia, uśmiechu. patrzę na słońce, piękne oko świata... gdzie jestem? czy ja... Trafiłem do nieba lecz wierzę że znów się narodzę Znów odżyję by zmieniać świat!te same osoby mi pomogą! Pomogą mi by stworzyć nowy świat, Pomogą a ja spłacę dług! Dziś jest dzień, dzień śmierci i radości Dziękuję Boże! Ten dzień nazywałem dniem radości i pokuty! Ten Dzień to dzień odrodzenia! |
|